κοντοίνω

(αόρ. (ε)κόντηνα и κόντυνα) 1. μετ. укорачивать; сокращать;

§ του κοντοίν τα χέρια — бить по рукам (детей);

2. αμετ.

1) становиться короче (тж. об одежде);

κοντοίνουν οι μέρες — дни становятся короче;

2) приближаться, наступать (о времени)